Onze partners
Zaterdag 24 oktober is Petra Schoenmaker overleden. Ze was nog maar 54 jaar oud en één van onze trouwste en liefste vrijwilligers.
Onlangs vonden en vrijwilligers van Alle Amsterdamse Akten weer twee namen van opvarenden van het in 1740 vergane VOC-schip de Rooswijk. Scheepsjongen Adrianus Steenbergh en Dirk Sanders, de jongere broer van onderstuurman Michiel Sanders Wat weten we over deze bemanningsleden? Waar kwamen zij vandaan en wie waren hun ouders? Vrijwilligers Els Vermij en Willem-Jan van Grondelle doken in de archieven.
In 1759 legde de Zweedse schipper Matthijs Maouw met enkele bemanningsleden een verklaring af over zijn laatste reis van Sint Maarten naar Amsterdam. Tijdens deze reis van het schip de Herstelder twee maal gekaapt. Hoe dat afliep? Lees het hier.
Op 31 oktober 1735 legden kapitein Steven van Lint en zijn familie een verklaring af over de slaafgemaakte jongen Snak die vanuit Amsterdam naar Curaçao was gebracht. De verklaring ging over de reis en de goede behandeling van zijn nieuwe eigenaar, fiscaal Jan van Schagen. Waarom? Snak was uit Curaçao gevlucht en bevond zich weer in Amsterdam.
In september 1794 vertrok Marten Dreewes met het slavenschip d'Elmina Pacquet van Amsterdam naar de kust van Guinee om daar tot slaaf gemaakte mensen te kopen. Het schip d'Elmina Pacquet was eigendom van de reders Johannes Fåhraeus en Johan Joachim Laurin, twee Zweedse immigranten die in Amsterdam een succesvol handelshuis runden. Wat gebeurde er tijdens deze reis?
Op 25 oktober is het weer de Europese Dag voor Justitie. Verklaringen die voor de notaris zijn afgelegd konden (en kunnen nog steeds) dienen als bewijs tijdens de rechtsgang. Wellicht is de verklaring van drie jonge behangselschilders bij notaris Philippus Dorfling daar ook een voorbeeld van, al ging het slechts om een paar kopjes koffie en thee.
Cornelis van Santen hield Jan Fokke stevig beet, terwijl Anna Blauwduif schreeuwde: ‘Vermoord den Hond, hij heeft U Broeder helpen vermoorden’. Een ontmoeting tussen Amsterdamse familieleden en bekenden in de Franse kostschool van kostschoolhouder Hieronimus Franciscus de Hautepenne de la Tour in Abcoude leidde tot een flinke vechtpartij.
De interrogatie is een weinig voorkomend aktetype waarbij een notaris getuigen over mogelijke criminele activiteiten verhoort. Er is nog maar weinig bekend over dit aktetype uit de 17e eeuw. Interrogaties hebben een enorme informatiedichtheid, zoals blijkt uit de interrogatie die notaris Hector Friesma op 3 september 1660 opstelde en die gaat over een moordzaak in Guyana.
Op 27 november 1629 liet de doodzieke en aan de pest lijdende Vrerick Nonnesz een testament opstellen op afstand. Hoewel het in eerste instantie leek alsof hij de pest had overleefd, was dit waarschijnlijk toch niet het geval. Of is de logementhoudster de onbetrouwbare bron? Een vervolgverhaal.
Relatieproblemen zijn van alle tijden. Hoewel ze soms gemoedelijk uitgepraat kunnen worden, loopt het helaas ook vaak uit de hand. Het eerste huwelijksjaar van het piepjonge stel Cornelis Meerkamp en Petronella Meyer was een opeenstapeling van schrijnende situaties, zo blijkt uit een reeks attestaties in 1776 en 1777 voor notaris Nathanaël Wilthuijzen.
Over de levens van slaafgemaakte kinderen in het vroegmoderne rijk van de Republiek was nog maar weinig bekend. Ze hebben maar weinig sporen achtergelaten in de archieven en de bronnen die er zijn, zijn vaak opgesteld vanuit het perspectief van de kolonisator. Diepgaand archiefonderzoek naar slaafgemaakte kinderen in de achttiende eeuw wijst echter uit dat zij een belangrijke en bijzondere rol vervulden binnen het slavernijsysteem. In een zeldzame attestatie opgesteld bij de Amsterdamse notaris Jelmer de Bruyn komen drie slaafgemaakte kinderen, Sambij, Biree en Porx, zélf aan het woord.
Den Haag was niet de onbetwiste diplomatieke hoofdstad van de Republiek: ook in Amsterdam krioelde het van de diplomatieke gezanten. Echter hielden deze zich soms maar sporadisch bezig met diplomatie. De diplomatieke familie Renard bestond uit visliefhebbers, potentiële schoonmaaksters en raamspringers, die hun sporen hebben achtergelaten in het notarieel archief.
In 1748 trouwde de Noorse Rachel Theunis in Amsterdam met de circa veertig jaar oudere Noor Govert Cornelisse Veltbus. Beiden waren afkomstig uit Kristiansand en woonden in Amsterdam in de Ridderstraat. Nadat ze weduwe werd van Veltbus trouwde ze nog drie keer. Samen met haar echtgenoten runde ze een pension in de Ridderstraat: ‘Het Gekroonde Hof van Denemarken’.
In september 1794 vertrok Marten Dreewes met het slavenschip d'Elmina Pacquet van Amsterdam naar de kust van Guinee om daar tot slaaf gemaakte mensen te kopen. Het schip d'Elmina Pacquet was eigendom van de reders Johannes Fåhraeus en Johan Joachim Laurin, twee Zweedse immigranten die in Amsterdam een succesvol handelshuis runden. Wat gebeurde er tijdens deze reis?
Relatieproblemen zijn van alle tijden. Hoewel ze soms gemoedelijk uitgepraat kunnen worden, loopt het helaas ook vaak uit de hand. Het eerste huwelijksjaar van het piepjonge stel Cornelis Meerkamp en Petronella Meyer was een opeenstapeling van schrijnende situaties, zo blijkt uit een reeks attestaties in 1776 en 1777 voor notaris Nathanaël Wilthuijzen.
Zaterdag 24 oktober is Petra Schoenmaker overleden. Ze was nog maar 54 jaar oud en één van onze trouwste en liefste vrijwilligers.
Op 25 oktober is het weer de Europese Dag voor Justitie. Verklaringen die voor de notaris zijn afgelegd konden (en kunnen nog steeds) dienen als bewijs tijdens de rechtsgang. Wellicht is de verklaring van drie jonge behangselschilders bij notaris Philippus Dorfling daar ook een voorbeeld van, al ging het slechts om een paar kopjes koffie en thee.
Over de levens van slaafgemaakte kinderen in het vroegmoderne rijk van de Republiek was nog maar weinig bekend. Ze hebben maar weinig sporen achtergelaten in de archieven en de bronnen die er zijn, zijn vaak opgesteld vanuit het perspectief van de kolonisator. Diepgaand archiefonderzoek naar slaafgemaakte kinderen in de achttiende eeuw wijst echter uit dat zij een belangrijke en bijzondere rol vervulden binnen het slavernijsysteem. In een zeldzame attestatie opgesteld bij de Amsterdamse notaris Jelmer de Bruyn komen drie slaafgemaakte kinderen, Sambij, Biree en Porx, zélf aan het woord.
Onlangs vonden en vrijwilligers van Alle Amsterdamse Akten weer twee namen van opvarenden van het in 1740 vergane VOC-schip de Rooswijk. Scheepsjongen Adrianus Steenbergh en Dirk Sanders, de jongere broer van onderstuurman Michiel Sanders Wat weten we over deze bemanningsleden? Waar kwamen zij vandaan en wie waren hun ouders? Vrijwilligers Els Vermij en Willem-Jan van Grondelle doken in de archieven.
Cornelis van Santen hield Jan Fokke stevig beet, terwijl Anna Blauwduif schreeuwde: ‘Vermoord den Hond, hij heeft U Broeder helpen vermoorden’. Een ontmoeting tussen Amsterdamse familieleden en bekenden in de Franse kostschool van kostschoolhouder Hieronimus Franciscus de Hautepenne de la Tour in Abcoude leidde tot een flinke vechtpartij.
Den Haag was niet de onbetwiste diplomatieke hoofdstad van de Republiek: ook in Amsterdam krioelde het van de diplomatieke gezanten. Echter hielden deze zich soms maar sporadisch bezig met diplomatie. De diplomatieke familie Renard bestond uit visliefhebbers, potentiële schoonmaaksters en raamspringers, die hun sporen hebben achtergelaten in het notarieel archief.
In 1759 legde de Zweedse schipper Matthijs Maouw met enkele bemanningsleden een verklaring af over zijn laatste reis van Sint Maarten naar Amsterdam. Tijdens deze reis van het schip de Herstelder twee maal gekaapt. Hoe dat afliep? Lees het hier.
De interrogatie is een weinig voorkomend aktetype waarbij een notaris getuigen over mogelijke criminele activiteiten verhoort. Er is nog maar weinig bekend over dit aktetype uit de 17e eeuw. Interrogaties hebben een enorme informatiedichtheid, zoals blijkt uit de interrogatie die notaris Hector Friesma op 3 september 1660 opstelde en die gaat over een moordzaak in Guyana.
In 1748 trouwde de Noorse Rachel Theunis in Amsterdam met de circa veertig jaar oudere Noor Govert Cornelisse Veltbus. Beiden waren afkomstig uit Kristiansand en woonden in Amsterdam in de Ridderstraat. Nadat ze weduwe werd van Veltbus trouwde ze nog drie keer. Samen met haar echtgenoten runde ze een pension in de Ridderstraat: ‘Het Gekroonde Hof van Denemarken’.
Op 31 oktober 1735 legden kapitein Steven van Lint en zijn familie een verklaring af over de slaafgemaakte jongen Snak die vanuit Amsterdam naar Curaçao was gebracht. De verklaring ging over de reis en de goede behandeling van zijn nieuwe eigenaar, fiscaal Jan van Schagen. Waarom? Snak was uit Curaçao gevlucht en bevond zich weer in Amsterdam.
Op 27 november 1629 liet de doodzieke en aan de pest lijdende Vrerick Nonnesz een testament opstellen op afstand. Hoewel het in eerste instantie leek alsof hij de pest had overleefd, was dit waarschijnlijk toch niet het geval. Of is de logementhoudster de onbetrouwbare bron? Een vervolgverhaal.