Voorts heeft hij 'in zijn quaadaardigheijd hoeken uit bierglazen gebeeten' en met een 'meshouwer of degen in zijn hand' gedreigd zijn arme vrouw dood te zullen slaan. Hij rukt zich de kleren van zijn lijf en wil zichzelf met het mes verwonden, 'intusschen roepende op een godslasterlijke wijze': "God is geen God, als hij mij niet door de afgrond laat zinken, daar is geen God voor mij, de duijvel word mijn God."
'in zijn quaadaardigheijd hoeken uit bierglazen gebeeten'
Kortom, niet zomaar een dronkenlap, maar er zitten nog meer
steekjes aan hem los. De buren getuigen dat hij Anna 'een zodanig
zwaare slag heeft toegbragt dat ze vreeselijk uit neus en mond
bloedde', toen ze weigerde met een Fransman die er zeer warhaverig
en onzindelijk uitzag' aan tafel te eten. Burger ziet kennelijk ook
zelf wel dat hij niet helemaal in orde is en laat chirurgijn Lelij
halen, 'van wie hij ader gelaten wilde weezen'. Die zegt: "Burger,
het is niet nodig dat jij gelaten word, jij bent gezond."
"Als jij mij niet laten wilt, dan zal ik mij zelf over de arm
snijen," antwoordt Burger en grijpt met een pennemesje dat op tafel
ligt. Lelij geeft toe: "Kom aan als jij toch gelaten wil weezen,
dan zal ik u laten." Hij laat het bloed in een spoelkom lopen en
als iemand die weg wil halen, roept Burger: "Wacht wat, het is er
voor den donder uitgekomen, het moet er voor de blixem weer in,"
waarop hij de kom geheel leegdrinkt. De getuigen, inclusief de
chirurgijn 'grilden van 't aan te zien'. "Nou zal de donder een
weerligt je God worden," schreeuwt Burger en pakt twee pistolen. Ze
weten hem die af te pakken, waarop Burger met een 'mes bij hem
gestooken en een hartsvanger op zijde' de deur uit loopt.
Ook buurvrouw Arriaantje Zwartsbergen moet het ontgelden. Als
ze met haar kind op schoot thee zit te drinken, wil Burger ook een
kop thee. Die krijgt hij, maar hij giet er rode wijn bij.
Vervolgens haalt hij een mes uit zijn zak en zegt: "Wat let mij,
dat ik mij niet de aderen afsnij en het bloed in de kom laat
loopen." Dat doe je toch niet, zegt Arriaantje. "Neen, blixemskind,
jij zal 't hebben," roept hij en haalt met het mes over tafel naar
haar uit, waarbij ze met stoel en al achterover valt. Maar verder
blijft ze ongedeerd.
Alle attestanten zijn het eens: Anna is 'een ordentelijke
vrouw die haar best doet om met eere over de waereld te komen,
mitsgaders voor zo verre hun bekend is, haar man nimmer of ooit
eenige redenen gegeven heeft om dusdanig met haar te handelen als
hier vooren is gemelt'.
Vrijwilliger Owlface schrijft mooie verhalen op het forum van Alle Amsterdamse Akten, die verdienen een breder publiek.
